Ang Kabayanihan Ng Supremo: Nakikita sa bawat Pilipino sa sandaling may sakuna

Isang daan at limampung taong nakalipas at narinig sa unang pagkakataon ang tinig ng isang lalaking tatanghaling supremo ng Bayang Pilipino. Bumulahaw ang tinig na ito sa kabila ng pananalasa ng isang bagyo at lindol sa Maynila, na tila ba sinasabing, papalawin ko ang kamatayan at kawalang pagasa, sa awa ng Dios Maykapal.

Ipinanganak si Andres Bonifacio, isa sa mga tunay at kauna-unahang mga Pilipinong nagsikhay upang putulin ang tanikala ng pagkabusabos ng Bayang Pilipino. Siya man ay may dugong Kastila, ngunit mas namutawi sa kanyang mga labi ang pagmamahal sa lupang kanyang sinilangan, ang Inang Bayan.

Kung tutuusin, dapat maging halimbawa si Bonifacio kung papaano ang asal ng isang Pilipino. Tulad ng Dr. Rizal, maging si Bonifacio ay mas pinahalagahan ang kalagayan ng kanyang kapwa-Pilipino kaysa sarili.

Tunay nga, nakikita natin ang kaluluwa ng Supremo, ng pagiging Bonifacio, sa mga sandaling hinipo tayo ng mga sakunang naglalagay sa atin sa kamatayan at kawalang pagasa. Kitang kita ang pagiging Bonifacio ng bawat isa sa mga pagkakataong lugmok sa kahirapan ang iba sa atin. Yan ang tanda ng isang Pilipino---ang Kabayanihan sa Bawat Isa.

Ilang milyong Pilipino ang nakadama ng kanyang malasakit sa kapwa Pilipino nang salantain ng daluyong ang Leyte, gayundin maging noong tamaan naman ng malakas na lindol ang Bohol.

Kitang kita si Bonifacio nang halos kalahatang milyong katao ang nagpunta sa Luneta upang batikusin ang nagpapatuloy at talamak na pagnanakaw ng iilan sa kaban ng Bayan.

Ang sabi ng iba, hindi raw natuto sa kasaysayan ang mga Pilipino, na nananatili siyang walang pakialam sa mga nagaganap sa kanyang kapaligiran at matatagalan pa ang pagdating ng isang nakapangyayaring rebolusyong magbabago sa tadhana ng Bayang Pilipinas.

Ito naman ang tahasan kong sinasabi----naririyan sa trangkahan ang kaluluwa ng Pagbabago, kaluluwa ng Supremo, na nag-aanyaya sa lahat, makilahok sa tuloy tuloy na kilusin tungo sa malinis na gobyerno!

Gising na ang taumbayan at handa na ang lahat upang yakapin nito ang isang magandang kinabukasan! Malapit na nating matamo ang katarungan, ang tagumpay laban sa kahirapan at ang takdang pagkalas ng ating pagka alipin!

Sa mga elitistang nagnakaw ng ating mga kayamanang pinaghirapan, isang masalimuot na kinabukasan ang naghihintay sa kanila, maging ng kanilang mga pamilya't salinlahi.

Kundi man kainin ang kanilang mga buhay mula sa kulungan, unti-unti naman nilang mararanasan ang lupit ng sumpang galing sa mga labi ng milyong Pilipinong ninakawan nila ng Pag-asa.

Nabubuhay ang Supremo sa puso ng bawat isang Pilipino!

Panalangin sa Supremo

O banal na Dios, Panginoon ng mga Panginoon, Dios ng mga dios, mapagpatawad at may katarungan, purihin ang iyong banal na Pangalan.

Patawarin mo ang Bayang ito sa kanyang mga kasalanan. Patibayin mo ang aming pagkakaisa. Huwag mo pong tulutang gapiin kami ng alinlangan sa Inyong Mapagpalang Pagliligtas lalo na sa panahon ng mga sakuna.

Luwalhatian ang Dios! Luwalhatiin Siya nang pinadala niya ang isang Andres Bonifacio na nangaral sa amin ng tamang asal at nararapat na aksyon ng isang Pilipino sa gitna ng pagka-alipin.

Pasalamatan ang Dios nang ibigay niya si Andres Bonifacio na sa pamamagitan ng kanyang buhay ay nasumpungan namin ang sarap nang nasasa liwanag kaysa magluksa sa kadiliman.

Puriin ka Dios at isinaboy mo sa apat na sulok ng aming bansa ang kaluluwa ng Supremo upang ang lahat ay gumawa ng ayon sa Iyong Nais. Ameen.